ΚΕΦΑΛΑΙΟ 62 - Η ΑΜΟΙΒΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

Ένα πελώριο πλήθος αγγέλων έφερε από την πόλη αστραφτερές κορώνες, μία για κάθε άγιο με το όνομά του γραμμένο σ’ αυτήν. Ενώ ο Ιησούς καλεί για τα στέμματα, οι άγγελοί Του Τού τα προσφέρουν, και με το δικό Του δεξί χέρι, ο αξιαγάπητος Ιησούς τα τοποθετεί στα κεφάλια των αγίων. Με τον ίδιο τρόπο έφεραν οι άγγελοι τις άρπες και ο Ιησούς τις πρόσφερε και αυτές στους πιστούς. Τότε, στο σύνθημα των αρχηγών αγγέλων, κάθε χέρι αγγίζει επιδέξια τις χορδές της άρπας του και σκορπά γλυκιά μουσική σε πλούσια μελωδική συμφωνία.ΙΑ 327.1

Το πλήθος των λυτρωμένων φτάνει μπροστά στην Αγία Πόλη. Ο Ιησούς ανοίγει διάπλατα τις μαργαριταρένιες πύλες και τα έθνη που διαφύλαξαν την αλήθεια εισέρχονται σ’ αυτήν. Μέσα στην πόλη υπάρχει κάθε τι που μπορεί να ευχαριστήσει το μάτι. Απερίγραπτη δόξα παρατηρείται παντού. Τότε ο Χριστός κοιτάζει τους λυτρωμένους αγίους Του. Τα πρόσωπά τους ακτινοβολούν με δόξα. Στρέφοντας το γλυκό Του βλέμμα επάνω τους τούς λέει με την πλούσια, μελωδική φωνή Του: «Βλέπω τον κόπο της ψυχής Μου και είμαι ικανοποιημένος. Αυτή η μεγάλη δόξα είναι για σας, για να την απολαύσετε αιώνια. Οι θλίψεις σας έληξαν. Δεν υπάρχει πλέον θάνατος, ούτε λύπη, ούτε δάκρυα, ούτε πόνος». Τα πλήθη των σωσμένων υποκλίνονται, τοποθετούν τα αστραφτερά στεφάνια τους στα πόδια του Ιησού και τότε, καθώς Εκείνος τους σηκώνει με το αξιαγάπητο χέρι Του, αγγίζουν τις χρυσές άρπες τους και όλος ο ουρανός πλημμυρίζει με γλυκιά μουσική και υμνωδίες.ΙΑ 327.2

Κατόπιν, διέκρινα τον Ιησού να οδηγεί το λαό Του στο δέντρο της ζωής και άκουσα πάλι τη γλυκιά φωνή Του, μελωδικότερη από κάθε μουσική που έφτασε ποτέ σε αυτί θνητών, να λέει: «Τα φύλλα αυτού του δέντρου είναι για τη θεραπεία των εθνών. Φάτε όλοι από αυτό”. Στο δέντρο της ζωής κρέμονται ωραιότατα φρούτα τα οποία ελεύθερα μπορούν να γευτούν οι άγιοι. Στην πόλη βρίσκεται ένας ενδοξό τατος θρόνος από όπου ξεκινά ένας διάφανος ποταμός με το καθαρό σαν κρύσταλλο νερό της ζωής. Στις δύο πλευρές του ποταμού βρίσκεται το δέντρο της ζωής και στις όχθες υπάρχουν και άλλα όμορφα δέντρα με καρπούς κατάλληλους για τροφή.ΙΑ 327.3

Καμία γλώσσα δεν μπορεί ούτε να επιχειρήσει να περιγράψει τον ουρανό. Καθώς η πανοραμική σκηνή ξετυλίγεται μπροστά μου, μένω κατάπληκτη. Παρασυρόμενη από την υπέροχη στιλπνάδα και την εξαίσια δόξα, παρατώ την πένα και αναφωνώ: «Ω! Τι αγάπη! Τι θαυμαστή αγάπη!». Το εξοχότερο μεγαλείο υστερεί να σκιαγραφήσει τη δόξα του ουρανού και τα απύθμενα βάθη της αγάπης του Σωτήρα.ΙΑ 328.1