Στη Γη των Φιλισταίων

Ο Θεός επέτρεψε να πιαστεί η κιβωτός από τους εχθρούς, για να ταπεινώσει το λαό Του, απομακρύνοντας από αυτόν το καύχημα της δύναμης και της εμπιστοσύνης του. Επιπλέον, σκοπός Του ήταν να δείξει στους Ισραηλίτες πόσο μάταιο ήταν να στηρίζουν το θάρρος τους στο σύμβολο της παρουσίας Του, ενώ βεβήλωναν τις εντολές που περιέχονταν σ’ αυτό.ΙΑ 139.1

Οι Φιλισταίοι θριαμβολογούσαν ότι είχαν στην κατοχή τους, όπως νόμιζαν, το φημισμένο Θεό των Ισραηλιτών, ο οποίος είχε εκτελέσει τόσα θαύματα γι’ αυτούς και τους είχε κάνει να είναι ο φόβος και ο τρόμος των εχθρών τους. Μετέφεραν την κιβωτό στην Άζωτο, σε ένα μεγαλοπρεπή ναό που είχαν αναγείρει προς τιμή του Δαγών, και την τοποθέτησαν στα δεξιά του θεού τους. Το πρωί, οι ιερείς αυτών των θεών μπήκαν στο ναό και τρομοκρατήθηκαν, βρίσκοντας το Δαγών πεσμένο μπρούμυτα μπροστά στην κιβωτό του Κυρίου. Σήκωσαν με ευλάβεια το είδωλο και το τοποθέτησαν στην προηγούμενη θέση του. Νόμισαν ότι είχε πέσει τυχαία. Το επόμενο όμως πρωί το ξαναβρήκαν πάλι πεσμένο με το πρόσωπο καταγής, με κομμένα αυτή τη φορά το κεφάλι και τα δύο του χέρια.ΙΑ 139.2

Οι άγγελοι, οι οποίοι διαρκώς συνόδευαν την κιβωτό, έριξαν το άψυχο αυτό άγαλμα και μετά το ακρωτηρίασαν για να δείξουν ότι ο ζωντανός Θεός είναι ανώτερος από κάθε ύπαρξη στο σύμπαν και ότι, μπροστά σ’ Αυτόν, τα είδωλα είναι ανύπαρκτα. Οι Φιλισταίοι έτρεφαν μεγάλο σεβασμό για το θεό τους Δαγών και όταν τον βρήκαν εντελώς ακρωτηριασμένο και πεσμένο με το πρόσωπο στη γη μπροστά στην κιβωτό του Κυρίου, λυπήθηκαν και το θεώρησαν κακό γι’ αυτούς οιωνό. Η ερμηνεία που έδωσαν στο γεγονός ήταν ότι προμηνυόταν η καταστροφή των ίδιων καθώς και των ειδώλων τους μπροστά στον Θεό των Εβραίων, ο οποίος παρέμενε ανώτερος και ισχυρότερος από τους άλλους θεούς. Μετέφεραν την κιβωτό του Κυρίου από τον ειδωλολατρικό ναό τους και την τοποθέτησαν σε ένα χώρο μονάχη της.ΙΑ 139.3

Η κιβωτός έμεινε επτά μήνες στην ξένη γη. Οι Φιλισταίοι την είχαν αιχμαλωτίσει από τότε που είχαν νικήσει τους Ισραηλίτες. Σ’ αυτήν απέδιδαν την υπεροχή τους. Πίστευαν ότι είχαν εξασφαλίσει για πάντα την ασφάλειά τους και δεν κινδύνευαν πλέον από το στρατό του Ισραήλ. Η χαρά της επιτυχίας τους ξαφνικά σταμάτησε. Mia θρηνωδία απλώθηκε σε ολόκληρη τη χώρα τους που τελικά αποδόθηκε στην κιβωτό του Θεού. Οι Φιλισταίοι τη μετέφεραν με τρόμο από το ένα μέρος στο άλλο. Οπουδήποτε όμως αυτή πήγαινε, ακολουθούσαν οι τιμωρίες του Θεού. Οι άγγελοι που τη συνόδευαν, την προστάτευαν από κάθε κακό. Οι Φιλισταίοι βρέθηκαν σε φοβερή αμηχανία και δεν ήξεραν τι να την κάνουν. Δεν τολμούσαν να την ξεσκεπάσουν. Φοβόνταν να την αγγίξουν ή να την πλησιάσουν, επειδή ο θεός τους Δαγών είχε πάθει μεγάλη πανωλεθρία. Ο λαός κάλεσε τους ιερείς και τους μάγους και τους ρώτησαν τι έπρεπε να κάνουν με την κιβωτό του Θεού. Τους δόθηκε η συμβουλή να την επιστρέψουν στο λαό στον οποίο ανήκε μαζί με μία ακριβή δωρεά για την αδικία που διέπραξαν. Αν η προσφορά γινόταν αποδεκτή από τον Θεό, τότε θα θεραπεύονταν. Οι Φιλισταίοι έπρεπε να καταλάβουν ότι το χέρι του Υψίστου στράφηκε εναντίον τους επειδή είχαν πάρει την κιβωτό η οποία αποκλειστικά ανήκε στον Ισραήλ.ΙΑ 139.4