Ο Καθαρισμός του Αγιαστηρίου

Όπως στην παλιά εποχή, οι αμαρτίες του λαού μεταβιβάζονταν μέσω της πίστης επάνω στο ζώο και κατόπιν, με το αίμα του θύματος συμβολικά μεταφέρονταν στο επίγειο αγιαστήριο, έτσι και στην εποχή της νέας διαθήκης, οι αμαρτίες των μετανιωμένων αμαρτωλών με την πίστη μεταβιβάζονται στον Χριστό και στην πραγματικότητα μεταφέρονται στο ουράνιο αγιαστήριο. Όπως ο τυπικός καθαρισμός του επίγειου αγιαστηρίου γινόταν με την απομάκρυνση των αμαρτιών που το μόλυναν, το ίδιο και ο πραγματικός καθαρισμός του επουράνιου αγιαστηρίου πρέπει να επιτελεστεί με την απομάκρυνση ή εξάλειψη των αμαρτιών που βρίσκονται καταχωρημένες εκεί. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο αφού προηγηθεί η εξέταση των καταχωρητικών βιβλίων, ώστε να αποδειχτεί ποιοι είναι εκείνοι που με τη μετάνοια για την αμαρτία και με την πίστη στον Χριστό δικαιούνται να απολαύσουν τα προνόμια της απολυτρωτικής θυσίας Του. Συμπε- ραίνεται με αυτό ότι ο καθαρισμός του αγιαστηρίου συνεπάγεται μία ανάκριση, μία δικαστική διαδικασία. Το έργο αυτό μεσολαβεί πριν από την επιστροφή του Χριστού στη γη για την απολύτρωση του λαού Του, αφού όταν ο Κύριος έρχεται, φέρνει μαζί Του το μισθό Του για να αποδώσει στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του (Αποκ. κβ’ 12).ΙΑ 295.3

Έτσι, αυτοί που ακολούθησαν το φως του προφητικού λόγου, κατάλαβαν ότι αντί να επιστρέψει στη γη το 1844 στο τέλος των 2300 ημερών, ο Χριστός εισήλθε τότε στα άγια των αγίων του ουράνιου αγιαστηρίου για να αναλάβει την τελική φάση του εξιλαστικού έργου που γίνεται πριν από την παρουσία Του.ΙΑ 296.1