Καινούργιοι Γογγυσμοί του Ισραήλ
«Και πάσα η συναγωγή υψώσασα την φωνήν αυτής εβόησε, και έκλαυσεν ο λαός την νύκτα εκείνην. Και πάντες οι υιοί Ισραήλ εγόγγυζον κατά του Μωυσέως και του Ααρών, και είπε προς αυτούς πάσα η συναγωγή, Είθε να απεθνήσκομεν εν γη Αιγύπτου! Ή εν τη ερήμω ταύτη είθε να απεθνήσκομεν, και δια τί μας έφερεν ο Κύριος εις την γην ταύτην να πέσωμεν δια μαχαίρας, να γίνωσι διαρπαγή αι γυναίκες και τα τέκνα ημών; Δεν ήτο καλύτερον εις ημάς να επιστρέψωμεν εις την Αίγυπτον; Και έλεγεν ο εις προς τον άλλον, Ας κάμωμεν αρχηγόν, και ας επιστρέψωμεν εις την Αίγυπτον. Τότε έπεσεν ο Μωυσής και ο Ααρών κατά πρόσωπον αυτών, ενώπιον όλου του πλήθους της συναγωγής των υιών Ισραήλ» (Αριθμ. ιδ’ 1-5).ΙΑ 116.2
Οι Ισραηλίτες δεν στράφηκαν με τα παράπονά τους μόνο εναντίον του Μωυσή, αλλά κατηγόρησαν τον ίδιο τον Θεό αφού τους υποσχέθηκε μία χώρα που δεν ήταν ικανοί να αποκτήσουν. Στο σημείο αυτό, το επαναστατικό πνεύμα τους είχε τόσο πολύ διεγερθεί, ώστε λησμόνησαν το ισχυρό χέρι του Παντοδύναμου που τους είχε βγάλει από τη γη της Αιγύπτου και τους είχε μέχρι τότε οδηγήσει και προφυλάξει με μία σειρά από θαύματα. Παρασύρθηκαν τόσο πολύ ώστε αποφάσισαν να διαλέξουν έναν αρχηγό που να τους οδηγήσει πίσω στην Αίγυπτο, εκεί όπου υπήρξαν σκλάβοι και υπέφεραν μύριες δοκιμασίες. Με την πράξη τους αυτή απέρριψαν τον Μωυσή, τον υπομονετικό, ταλαιπωρημένο αρχηγό τους, γογγύζοντας πικρόχολα εναντίον του Θεού.ΙΑ 116.3
Ο Μωυσής και ο Ααρών έπεσαν κατά πρόσωπο ενώπιον του Κυρί ου, παρουσία ολόκληρης της συναγωγής, παρακαλώντας Τον να δείξει την ευσπλαχνία Του στον επαναστάτη λαό. Η απόγνωση και η λύπη τους ξεπερνούσαν τη δύναμή τους να εκφραστούν. Έμεναν άφωνοι με τα πρόσωπα στη γη. Ο Χάλεβ και ο Ιησούς του Ναυή έσχισαν τα ρούχα τους εκφράζοντας θλίψη και αγανάκτηση. «Και είπον προς πάσαν την συναγωγήν των υιών Ισραήλ, λέγοντες, Η γη, την οποίαν διεπεράσαμεν δια να κατασκοπεύσωμεν αυτήν, είναι γη αγαθή σφόδρα σφόδρα. Εάν ο Κύριος ευαρεστήται εις ημάς, τότε θέλει φέρει ημάς εις την γην ταύτην, και θέλει δώσει αυτήν εις ημάς, γην ρέουσαν γάλα και μέλι. Μόνον μη αποστατείτε κατά του Κυρίου, μηδέ φοβείσθε τον λαόν της γης, διότι αυτοί είναι ψωμίον δι’ ημάς. Η σκέπη αυτών απεσύρθη επάνωθεν αυτών, και ο Κύριος είναι μεθ’ ημών, μη φοβείσθε αυτούς» (Αριθμ. ιδ’ 7-9).ΙΑ 116.4
«Η σκέπη αυτών απεσύρθη επάνωθεν αυτών.» Τα λόγια αυτά σημαίνουν ότι το ποτήρι της αμαρτίας των Χαναναίων είχε ξεχειλίσει και η θεϊκή προστασία είχε αποσυρθεί από αυτούς. Ο λαός αυτός αισθανόταν ότι είναι τελείως ασφαλής, ενώ ήταν ανέτοιμος για μάχη και σύμφωνα με τη διαθήκη του Θεού, η γη είχε εξασφαλιστεί για τους Ισραηλίτες. Αντί τα λόγια αυτά να φέρουν στο λαό το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, αύξησαν περισσότερο την αποφασισμένη ανταρσία τους. Έφτασαν σε ένα παροξυσμό οργής και φώναξαν με άγρια και έξαλλη φωνή ότι ο Χάλεβ και ο Ιησούς του Ναυή έπρεπε να λιθοβοληθούν. Αυτό θα είχε γίνει αν ο Κύριος δεν είχε επέμβει με μία άκρως θεαματική επίδειξη της τρομερής Του δόξας, στο αγιαστήριο της συναγωγής, μπροστά σε ολόκληρο τον Ισραήλ.ΙΑ 117.1