Στον Κήπο

Ο Ιησούς κατευθύνεται στον κήπο της Γεθσημανής με τους μαθητές Του. Βαθιά θλιμμένος, ζητά από αυτούς να αγρυπνούν και να προσεύχονται για να μην πέσουν σε πειρασμό. Ξέρει ότι η πίστη τους θα δοκιμαζόταν, ότι οι ελπίδες τους θα διαψεύδονταν και ότι θα χρειάζονταν μεγάλη δύναμη που θα μπορούσαν να αποκτήσουν μόνο με αγρυπνία και ένθερμη προσευχή. Με ηχηρές κραυγές και με δάκρυα στα μάτια, ο Ιησούς ικέτευε: «Πάτερ, αν θέλης ν’ απομακρύνης το ποτήριον τούτο απ’ εμού, πλην ουχί το θέλημά μου, αλλά το σον ας γείνη” (Λουκάς κβ’ 42). Ο Υιός του Θεού προσευχόταν με αγωνία. Μεγάλες αιματηρές σταγόνες συγκεντρώνονταν στο πρόσωπό Του και έπεφταν καταγής. Άγγελοι αιωρούνταν στο μέρος εκείνο, μάρτυρες της σκηνής αυτής, αλλά ένας μόνο είχε την εντολή να ενισχύσει τον Υιό του Θεού μέσα στην αγωνία Του. Δεν υπήρχε χαρά στον ουρανό. Οι άγγελοι κατέθεσαν τα στέμματα και τις άρπες τους και με μεγάλο ενδιαφέρον, σιωπηλά, παρατηρούσαν τον Ιησού. Επιθυμούσαν να περιστοιχίσουν τον Υιό του Θεού, αλλά οι ανώτεροι τους τούς εμπόδισαν, μήπως παρακολουθώντας την προδοσία Του, θα ήθελαν να επέμβουν για να Τον ελευθερώσουν. Το σχέδιο είχε καταστρωθεί και έπρεπε να εκτελεστεί μέχρι το τέλος.ΙΑ 157.3

Ο Χριστός μετά την προσευχή Του πλησίασε τους μαθητές Του, αλλά αυτοί κοιμόντουσαν. Εκείνη την τρομερή ώρα δεν είχε τη συμπάθεια και τη στήριξη των ικεσιών ούτε ακόμη και αυτών των αποστόλων Του. Ο Πέτρος, που πριν από λίγο ήταν τόσο ένθερμος, είχε πέσει σε βαθύ ύπνο. Ο Ιησούς τού υπενθύμισε τις θετικές δηλώσεις του και του είπε: «Ούτω δεν ηδυνήθητε μίαν ώραν να αγρυπνήσητε μετ’ εμού;” Τρεις φορές ο Υιός του Θεού προσευχήθηκε με αγωνία.ΙΑ 158.1