Οι Εθνικοί Δέχονται το Άγιο Πνεύμα

Στη συντροφιά εκείνη των προσεκτικών ακροατών, ο Πέτρος κήρυξε τον Χριστό - τη ζωή Του, τα θαύματά Του, την προδοσία και τη σταύρωσή Του, την ανάσταση και την ανάληψή Του, καθώς επίσης το έργο Του στον ουρανό ως Αντιπρόσωπος και Συνήγορος του ανθρώπου. Καθώς ο απόστολος μιλούσε, η καρδιά του φλεγόταν από το πνεύμα της Αλήθειας που εξέθετε. Οι ακροατές του γοητεύθηκαν από τη διδαχή που άκουγαν, επειδή οι καρδιές τους ήταν έτοιμες να τη δεχτούν. Ξαφνικά, η ομιλία διακόπηκε από τον ερχομό του Αγίου Πνεύματος, όπως είχε συμβεί την ημέρα της Πεντηκοστής. «Και εξεπλάγησαν οι εκ περιτομής πιστοί, όσοι ήλθον μετά του Πέτρου, ότι η δωρεά του Αγίου Πνεύματος εξεχύθη και επί τα έθνη. Διότι ήκουον αυτούς λαλούντας γλώσσας, και μεγαλύνοντας τον Θεόν. Τότε απεκρίθη ο Πέτρος, Μήπως δύναταί τις να εμποδίοη το ύδωρ, ώστε να βαπτισθώσιν ούτοι, οίτινες έλαβον το Πνεύμα το Αγιον καθώς και ημείς; Και προσέταξεν αυτούς να βαπτισθώσιν εις το όνομα του Κυρίου. Τότε παρεκάλεσαν αυτόν να διαμείνη ημέρας τινάς” (Πραξ. ι’ 45-48).ΙΑ 222.2

Η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους Εθνικούς δεν αντικαθι στούσε το βάπτισμα, το οποίο απαραίτητα πρέπει να ακολουθείται μετά την πίστη και τη μετάνοια. Έτσι, η πραγματική χριστιανική εκκλησία ενώνεται έχοντας έναν Κύριο, μία πίστη, ένα βάπτισμα. Οι μεγάλες αντιθέσεις στους διάφορους χαρακτήρες μετριάζονται με την καθαγιάζουσα χάρη, και οι όμοιες χαρακτηριστικές αρχές ρυθμίζουν τη ζωή όλων. Ο Πέτρος υποχώρησε στις παρακλήσεις των ανθρώπων που πίστεψαν και έμεινε κοντά τους λίγο διάστημα, κηρύττοντας τον Ιησού σε όλους τους Εθνικούς εκείνης της περιοχής.ΙΑ 222.3

Όταν οι αδελφοί στην Ιουδαία έμαθαν ότι ο απόστολος είχε πάει στο σπίτι ενός αλλοεθνή και κήρυξε στους εκεί συγκεντρωμένους, εξεπλάγησαν και προσβλήθηκαν. Φοβήθηκαν ότι μια τέτοια στάση που φαινόταν αλαζονική, θα επηρέαζε αντιφατικά το κήρυγμά του. Μόλις συνάντησαν τον Πέτρο, τον επέπληξαν αυστηρά λέγοντάς του: «Εισήλθες προς ανθρώπους απεριτμήτους, και συνέφαγες μετ’ αυτών” (Πραξ. ια’ 3).ΙΑ 223.1