ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24 - Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Η ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

(Το κεφάλαιο αυτό βασίζεται στα βιβλία:
Α’ Σαμουήλ γ’ - ς’, Β’ Σαμουήλ ς’, Α’ Βασιλέων η’)

Ηκιβωτός του Θεού ήταν κατασκευασμένη για να αποτελεί έναν ασφαλή χώρο εναποθήκευσης των Δέκα Εντολών, του νόμου του ίδιου του Θεού. Το ιερό αυτό κιβώτιο θεωρούνταν ως η δόξα και η δύναμη του Ισραήλ. Το σύμβολο της θεϊκής παρουσίας παρέμενε επάνω της ημέρα και νύκτα. Οι ιερείς οι οποίοι υπηρετούσαν μπροστά σ’ αυτήν, ήταν αυστηρά καθιερωμένοι στο λειτούργημά τους. φορούσαν ένα περιστήθιο πλαισιωμένο από πολύτιμες πέτρες διαφόρων ειδών, ίδιες με εκείνες που θα αποτελέσουν τα δώδεκα θεμέλια της πόλης του Θεού. Μέσα στο πλαίσιο και επάνω στις πέτρες που ήταν τοποθετημένες σε θήκες από χρυσό, ήταν χαραγμένα τα ονόματα των δώδεκα φυλών του Ισραήλ. Αυτό ήταν ένα πλουσιότατο, πανέμορφο έργο που κρεμόταν από τους ώμους των ιερέων μπροστά στο στήθος τους.ΙΑ 135.1

Δεξιά και αριστερά από το περιστήθιο, βρίσκονταν τοποθετημένες δύο μεγαλύτερες πέτρες που άστραφταν με θαυμάσια ακτινοβολία. Κάθε φορά που οι κριτές αντιμετώπιζαν δύσκολες υποθέσεις που δεν ήταν ικανοί να επιλύσουν, τις ανέφεραν στους ιερείς και εκείνοι ρωτούσαν τον Θεό ο οποίος τους έδινε την απάντηση. Όταν ενέκρινε τα σχέδια τους, ένα ένδοξο φωτοστέφανο παρουσιαζόταν στην πολύτιμη πέτρα στα δεξιά. Όταν τα αποδοκίμαζε, ένα νεφέλωμα φαινόταν να εγκαθίσταται στην πολύτιμη πέτρα στα αριστερά. Κάθε φορά που ρωτούσαν τον Θεό αν έπρεπε να εμπλακούν σε μάχη, όταν η πολύτιμη πέτρα στα δεξιά περιβαλλόταν με φως, αυτό σήμαινε: «Πηγαίνετε και θα πετύχετε”. Όταν όμως η πέτρα στα αριστερά σκοτείνιαζε με ένα ίσκιωμα, το μήνυμα ήταν: «Μην προχωρήστε, δεν θα πετύχετε”.ΙΑ 135.2

Όταν μία φορά το χρόνο ο αρχιερέας έμπαινε στα άγια των αγίων και μπροστά στην κιβωτό, στην παρουσία του Θεού, υπέβαλε την ερώτησή του, ο Κύριος τού αποκρινόταν με ευδιάκριτη φωνή. Σε περίπτωση που η απάντηση δεν δινόταν λεκτικά, ο Θεός έστελνε δέσμες λαμπρών ακτινών να φωτίσουν τον άγγελο στο δεξί μέρος της κιβωτού. Αν το αίτημά τους δεν γινόταν αποδεκτό, ένα σύννεφο σκίαζε το χερουβείμ στα αριστερά. Με αυτό τον τρόπο, εκδηλωνόταν η θεϊκή έγκριση ή η αποδοκιμασία.ΙΑ 136.1

Τέσσερις άγγελοι του ουρανού συνόδευαν πάντοτε την κιβωτό του Θεού σε όλα της τα ταξίδια. Ευθύνη τους ήταν να την προφυλάσσουν από κάθε κίνδυνο και να εκπληρώνουν κάθε υποχρέωση που είχαν προς αυτήν. Ο Ιησούς, ο Υιός του Θεού, ακολουθούμενος από ουράνιους αγγέλους, βρισκόταν μπροστά από την κιβωτό όταν αυτή έφτασε στον Ιορδάνη ποταμό. Τα νερά διαχωρίστηκαν στην παρουσία Του. Στεκόταν κοντά στο ιερό κιβώτιο έως ότου ολόκληρος ο Ισραήλ πέρασε τον Ιορδάνη. Ήταν παρών κατά την περιφορά της κιβωτού γύρω από την Ιεριχώ και τελικά ο Ίδιος με τους ουράνιους αγγέλους Του γκρέμισαν τα συμπαγή τείχη της πόλης και την παρέδωσαν στα χέρια του Ισραήλ.ΙΑ 136.2