Το Επίγειο και το Ουράνιο Αγιαστήριο

Ερευνώντας έμαθαν ότι το επίγειο αγιαστήριο το οποίο με την εντολή του Θεού κατασκεύασε ο Μωυσής σύμφωνα με το σχέδιο που του είχε υποδειχτεί στο όρος, ήταν «τύπος εις τον τότε παρόντα καιρόν καθ’ ον προσεφέροντο δώρα και θυσίαι», ότι τα δύο διαχωρίσματά του ήταν «τύποι των επουρανίων”, ότι ο Χριστός, ο Μεγάλος Αρχιερέας μας, ήταν «λειτουργός των αγίων, και της σκηνής της αληθινής, την οποίαν κατεσκεύασεν ο Κύριος, και ουχί άνθρωπος» ότι «ο Χριστός δεν εισήλθεν εις χειροποίητα άγια, αντίτυπα των αληθινών, αλλ’ εις αυτόν τον ουρανόν, δια να εμφανισθή τώρα ενώπιον του Θεού υπέρ ημών» (Εβρ. θ’ 9, 23, η’ 2, θ’ 24).ΙΑ 294.1

Το ουράνιο αγιαστήριο όπου ο Χριστός λειτουργεί για μας, είναι το μεγάλο πρότυπο του οποίου αντίγραφο ήταν το αγιαστήριο που κατασκεύασε ο Μωυσής. Όπως το επίγειο είχε δύο διαμερίσματα, τα άγια και τα άγια των αγίων, έτσι υπάρχουν δύο διαμερίσματα και στο ουράνιο. Η κιβωτός που περιέχει το νόμο του Θεού, το θυσιαστήριο του θυμιάματος και άλλα αντικείμενα που υπήρχαν για την υπηρεσία του επίγειου αγιαστηρίου, βρίσκονται και στο ουράνιο. Σε έναν άγιο οραματισμό, επιτράπηκε στον απόστολο Ιωάννη να βρεθεί στον ουρανό και να αντικρίσει εκεί τη λυχνία και το θυσιαστήριο του θυμιάματος και καθώς «ηνοίχθη ο ναός του Θεού εν τω ουρανώ”, τού παρουσιάστηκε επίσης «η κιβωτός της διαθήκης αυτού” (Αποκ. δ’ 5, η’ 3, ια’ 19).ΙΑ 294.2

Έτσι, για τους ερευνητές του θέματος, η μελέτη απέδωσε αδιά- σειστα στοιχεία σχετικά με την ύπαρξη ενός αγιαστηρίου στον ουρανό. Ο Μωυσής το κατασκεύασε σύμφωνα με το πρότυπο που του είχε υποδειχτεί. Ο Παύλος διδάσκει ότι ο τύπος ήταν το πραγματικό αγιαστήριο του ουρανού (Εβρ. η’ 2, 5) και ο Ιωάννης διαπιστώνει ότι αυτό ακριβώς αντίκρισε στον ουρανό.ΙΑ 294.3

Όταν οι 2300 ημέρες έληξαν το 1844, το αγιαστήριο δεν υπήρχε στη γη για πολλούς αιώνες. Ώστε η προφητεία «έως δύο χιλιάδων και τριακοσίων ημερονυκτίων, τότε το αγιαστήριον θέλει καθαρισθή” εννοεί, χωρίς καμία αμφιβολία, το ουράνιο αγιαστήριο. Μπορεί όμως να υπάρχει κάτι στον ουρανό που να απαιτεί καθάρισμα; Στρέφοντας πάλι στις Γραφές, οι μελετητές της προφητείας κατάλαβαν ότι ο καθαρισμός δεν αφορούσε την απομάκρυνση φυσικής ρυπαρότητας, επειδή αυτός γινόταν με αίμα. Αναφερόταν στο καθάρισμα από την αμαρτία. Ο απόστολος Παύλος λέει τα εξής: «Ανάγκη λοιπόν ήτο οι μεν τύποι των επουρανίων να καθαρίζονται δια τούτων, αυτά όμως τα επουράνια με θυσίας ανωτέρας παρά ταύτας» (Εβρ. θ’ 23).ΙΑ 295.1

Προκειμένου να βρεθεί μία περεταίρω εξήγηση του καθαρισμού στον οποίο αναφέρεται η προφητεία, χρειαζόταν να κατανοηθεί η υπηρεσία που γινόταν στο ουράνιο αγιαστήριο. Η πληροφορία αυτή προσφέρεται μόνο από τη λειτουργία του επίγειου αντίτυπου, επειδή ο Παύλος εξηγεί ότι οι ιερείς οι οποίοι υπηρετούσαν εκεί «λειτουργούσιν εις υπόδειγμα και σκιάν των επουρανίων» (Εβρ. η’ 5).ΙΑ 295.2