Ο Στύλος της Νεφέλης

Ο ίδιος ο Θεός οδήγησε τους Ισραηλίτες σε όλα τους τα ταξίδια. Ο χώρος της κατασκήνωσης καθοριζόταν από το σημείο που κατέβαινε ο στύλος της νεφέλης και όσο καιρό έπρεπε ο λαός να μείνει κατασκηνωμένος, το σύννεφο παρέμενε επάνω από το αγιαστήριο. Όταν έπρεπε να συνεχίσει το ταξίδι του, αυτό σηκωνόταν ψηλά από την άγια σκηνή.ΙΑ 114.3

Όλες οι οδοιπορίες τους γίνονταν με μεγάλη τάξη. Κάθε φυλή διέθετε το λάβαρό της που έφερε το ιδιαίτερο σήμα του οίκου της πατριάς της. Σε κάθε ταξίδι, οι διάφορες φυλές βάδιζαν με τάξη, η καθεμία κάτω από τη σημαία της και όταν προστάζονταν να σταματήσουν κατασκήνωναν γύρω από αυτήν. Τότε, στηνόταν το αγιαστήριο και οι διάφορες φυλές τοποθετούσαν τις σκηνές τους στη σειρά, ακριβώς σε απόσταση που είχε οριστεί από τον Θεό γύρω από το αγιαστήριο.ΙΑ 114.4

Στις πεζοπορίες του λαού, η σκηνή του μαρτυρίου προπορευόταν. «Και η νεφέλη του Κυρίου ήτο επάνωθεν αυτών την ημέραν, ότε εσηκώνοντο από του στρατοπέδου. Και ότε εσηκώνετο η κιβωτός, έλεγεν ο Μωυσής, Ανάστα, Κύριε, και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί σου, και φυγέτωσαν οι μισούντες σε από προσώπου σου. Και ότε ανεπαύετο, έλεγεν, Επίστρεψον, Κύριε, εις τας χιλιάδας των μυριάδων του Ισραήλ» (Αριθμ. ι’ 34-36).ΙΑ 114.5