Το θηρίο και η Εικόνα Του

Με το πρώτο αυτό θηρίο συμβολίζεται η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία, ένα εκκλησιαστικό σώμα περιβαλλόμενο με πολιτική ισχύ και με την εξουσία να τιμωρεί όλους τους αντιφρονούντες. Η εικόνα του θηρίου παριστάνει ένα άλλο θρησκευτικό σώμα καλυμμένο με παρόμοιες δυνάμεις. Η ειρηνική άνοδος και ο πράος χαρακτήρας του θηρίου που γίνεται σύμβολο των Ηνωμένων Πολιτειών, συντελεί στο σχηματισμό αυτής της μορφής. Εδώ συναντάται η εικόνα της Παποσύνης. Όταν οι σημαντικότερες εκκλησίες των Ηνωμένων Πολιτειών συμπτυχθούν γύρω από τα κοινά μεταξύ τους δογματικά στοιχεία και ασκήσουν την επιρροή τους επάνω στο κράτος για την επιβολή των διαταγμάτων τους και την υποστήριξη των ιδρυμάτων τους, τότε η Διαμαρτυρόμενη Αμερική θα έχει σχηματίσει μία εικόνα Ρωμαϊκής ιεραρχίας. Η επιβολή κυβερνητικών κυρώσεων θα ακολουθήσει σαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα.ΙΑ 299.1

Το θηρίο με τα αρνίσια κέρατα θα διατάξει «πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους, και τους πλουσίους και τους πτωχούς, και τους ελευθέρους και τους δούλους, να λάβωσι χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς, ή επί των μετώπων αυτών, και να μη δύναται μηδείς να αγοράση ή να πωλήση, ειμή ο έχων το χάραγμα, ή το όνομα του θηρίου, ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού” (Αποκ. ιγ’ 16-17). Αυτό είναι το χάραγμα του πρώτου θηρίου ή του Παπισμού και είναι επόμενο να αναζητηθεί ανάμεσα στα διακριτικά χαρακτηριστικά αυτής της δύναμης. Σχετικά με το μικρό κέρας, τον Παπισμό, ο Δανιήλ αναφέρει: «Θέλει διανοηθή να μεταβάλλη καιρούς και νόμους» (Δανιήλ ζ’ 25). Ο Παύλος αποδίδει στην ίδια αυτή εξουσία τους τίτλους: «ο άνθρωπος της αμαρτίας» (Β’ Θεσ. β’ 3, 4), «αποδεικνύων εαυτόν ότι είναι Θεός». Μόνο με την αλλαγή της θεϊκής νομοθεσίας θα μπορούσε ο Παπισμός να εξυψωθεί επάνω από τον Θεό. Όσοι συνειδητά τηρούν τον τροποποιημένο νόμο, αποδίδουν φόρο τιμής στη δύναμη που είναι υπεύθυνη για την αλλοίωση αυτού.ΙΑ 299.2

Η τέταρτη εντολή την οποία η Ρώμη επεδίωξε να θέσει εκτός δεκαλόγου, είναι το μόνο πρόσταγμα που παρουσιάζει τον Θεό ως Δη μιουργό του ουρανού και της γης και με αυτόν τον τρόπο Τον ξεχωρίζει από όλους τους ψεύτικους θεούς. Το Σάββατο είχε θεσπιστεί ως αναμνηστικό του έργου της δημιουργίας, με σκοπό να οδηγεί τις σκέψεις των ανθρώπων προς τον αληθινό, τον ζωντανό Θεό. Το γεγονός της δημιουργικής Του δύναμης αναφέρεται παντού στην Αγία Γραφή ως απόδειξη ότι ο Θεός του Ισραήλ είναι ανώτερος από τις ειδωλολατρικές θεότητες. Η εντολή αυτή διακηρύττει ότι Αυτός είναι ο Δημιουργός του ουρανού και της γης, αποδεικνύοντας ότι είναι ο μόνος που έχει το δικαίωμα να απαιτεί το σεβασμό και τη λατρεία πάνω από κάθε άλλον. Εάν πάντοτε γινόταν η τήρηση του Σαββάτου, δεν θα υπήρχε ποτέ ένας ειδωλολάτρης, ένας άθεος ή ένας άπιστος.ΙΑ 299.3

Η εντολή η οποία παρουσιάζει τον Θεό ως Δημιουργό είναι ένα σημείο της δίκαιης εξουσίας Του επάνω στις υπάρξεις που δημιούργησε. Η τροποποίηση του Σαββάτου είναι ένα σημάδι ή χάραγμα της κυριαρχίας της ρωμαϊκής εκκλησίας. Επομένως όσοι, παρόλο ότι κατανοούν τις αξιώσεις της τέταρτης εντολής, προτιμούν να τηρούν το ψεύτικο αντί για το πραγματικό Σάββατο, δηλώνουν με αυτόν τον τρόπο υποταγή στην εξουσία εκείνη που αυθαίρετα το θέσπισε.ΙΑ 300.1