Η Βαριά Τιμωρία

Ο Κύριος θα έσβηνε την εντύπωση αυτή για πάντα από τη σκέψη τους με το να απαγορέψει στον ηγέτη τους να εισέλθει στη Γη της Επαγγελίας. Ο Θεός είχε πολύ υψώσει τον Μωυσή. Του είχε αποκαλύψει τη μεγάλη Του δόξα και μέσω αυτού είχε κοινοποιήσει τα νομοθετήματά Του στον Ισραήλ. Συγκατατέθηκε να μιλήσει με αυτόν όπως ένας άνθρωπος συζητάει με το φίλο του. Το γεγονός όμως ότι στον Μωυσή είχε δοθεί πολύ μεγάλο φως και γνώση, καθιστούσε την αμαρτία του σοβαρότερη. Ο ηγέτης λυπήθηκε για το λάθος του και ταπεινώθηκε μπροστά στον Θεό. Διηγήθηκε τη λύπη για το σφάλμα του σε ολόκληρο τον Ισραήλ. Δεν απέκρυψε την καταδίκη του, αλλά ενημέρωσε το λαό ότι δεν θα μπορούσε να τους οδηγήσει στη Γη της Επαγγελίας, επειδή απέτυχε να αποδώσει τη δόξα στον Θεό. Κατόπιν, τους έκανε να διερωτηθούν: Αν αυτό το λάθος του Μωυσή ήταν τόσο σοβαρό ώστε να τιμωρηθεί από τον Θεό, τότε πώς Εκείνος έβλεπε τα συνεχιζόμενα παράπονά τους για τις τιμωρίες που έστελνε εξαιτίας των αμαρτιών τους;ΙΑ 122.2

Στη μοναδική αυτή περίπτωση, ο Μωυσής έδωσε την εντύπωση ότι αυτός τους είχε βγάλει νερό από το βράχο, ενώ έπρεπε να είχε δοξάσει το όνομα του Κυρίου στα μάτια του λαού. Ο Θεός θα αφαι- ρούσε από το νου των Ισραηλιτών αυτή τη σκέψη δείχνοντας ότι ο Μωυσής δεν ήταν παρά ένας άνθρωπος που ακολουθούσε τις οδηγίες ενός ανωτέρου Του, του ίδιου του Υιού του Θεού. Ως προς αυτό δεν θα τους άφηνε καμία αμφιβολία. Όπου δίνεται πολύ, ζητείται πολύ. Ο Μωυσής σε μεγάλο βαθμό είχε ευνοηθεί με ιδιαίτερες αποκαλύψεις της μεγαλοπρέπειας του Υψίστου. Το φως και η δόξα του Θεού τού είχαν μεταδοθεί με αφθονία. Στην παρουσία του λαού, το πρόσωπό του αντανακλούσε το μεγαλείο που ο Κύριος είχε κάνει να λάμψει επάνω του. Όλοι θα κριθούν σύμφωνα με τη γνώση και τα προνόμια που τους δόθηκαν.ΙΑ 122.3

Οι αμαρτίες καλών ανθρώπων, των οποίων η συμπεριφορά είναι αξιομίμητη, είναι ιδιαίτερα προσβλητικές για τον Θεό. Με τα ελαττώματά τους κάνουν τον Σατανά να θριαμβεύει, τους αγγέλους να προσβάλλονται και δίνουν την ευκαιρία οτους ασεβείς να στρέφονται εναντίον του Θεού. Ο ίδιος ο Κύριος είχε οδηγήσει τον Μωυσή με έναν ιδιαίτερο τρόπο και του είχε αποκαλύψει τη δόξα Του όπως σε κανέναν άλλον στη γη. Ο ευνοούμενος αυτός ηγέτης από τη φύση του ήταν ανυπόμονος, αλλά στηριζόμενος στη χάρη του Θεού και ζητώντας με ταπεινοφροσύνη την ουράνια σοφία, ενισχύθηκε και απέκτησε υπομονή σε τέτοιο βαθμό που ο Κύριος τον χαρακτήρισε ως τον πραότερο άνθρωπο σε ολόκληρη τη γη.ΙΑ 123.1

Ο Ααρών, επειδή μαζί με τον Μωυσή είχε αμαρτήσει όταν βγήκε νερό από το βράχο Μεριβά, δεν επρόκειτο ούτε αυτός να μπει στην υποσχόμενη γη. Πέθανε στο βουνό Ωρ. Ο Μωυσής και οι γιοι τού Ααρών τον έθαψαν στον τόπο του θανάτου του, ώστε ο λαός να μην μπει στον πειρασμό να τιμήσει το σώμα του με μεγάλες τελετές και να παρασυρθεί στην ειδωλολατρία.ΙΑ 123.2